(foto uit de 50 of 60er jaren)
Zie je de 'elektriciteit potjes' aan de muur
waar ik
hier over schreef?
Op mijn vorige verhaaltje
kwam de opmerking dat het zo leuk
was dat het huis nog steeds in de familie is.
Nou...
het is er even uit geweest.
In 1986 moest mijn (oud) oom Aart,
die nog als laatste 'kind' in het huis woonde,
naar een bejaardenhuis.
Mijn vader zou de verkoop regelen,
niks Makelaar
gewoon een papier voor het raam
met zijn telefoonnummer er op.
Jasper reed iedere dag langs dit huis
naar zijn werk en belde het nummer.
Zodoende heeft Jasper eerder
kennis gemaakt met mijn vader
dan met mij.
De koop kwam rond
en toen mijn vader aan Oom Aart vertelde
wie het huis zou kopen
vond hij dat zo leuk
(Jasper zwaaide altijd naar hem als hij op de bank voor het huis zat)
dat hij 5000 gulden van de prijs af haalde:)
Ik woonde toen hier
Als ik nu uit mijn achterraam kijk
zie ik links mijn 'oude' huisje.
En hier kan je de afstand tussen
de huizen zien.
Het 2e witte huisje van links woonde ik
en rechts nog net een stukje
van ons huis nu.
Jasper is bijna 2 jaar aan het verbouwen geweest
terwijl hij nog bij zijn ouders woonde.
Ik ging regelmatig kijken naar zijn vorderingen
en hij kwam vaak op zondag middag bij mij langs.
In mei 1989 kregen wij verkering en
in augustus 1990 zijn we getrouwd.
Toen is mijn jongere broer
mijn huisje gaan huren,
later gekocht en toen een grote
verbouwing aan het dak gedaan.
In 1997 verkocht mijn broer het
aan vriendin
Marja en haar man
Jan
En zo kwam het huis toch weer
terug in de familie:)